dag 16

Na de feestelijke verjaardag nu wef gewoon op de fiets door de eindeloze pijnbomenbossen richting zuidwest. Het weer stemt ons tevreden, han zingt op de fiets, en na menig korte drink pauze komen we in een dorpje waar de 14e juli wordt gevierd. Dus bij het standbeeld van die soldaat uit 1918 st aN de gezette burgemeester, zijn vrienden, oude dames in keurige rokjex en fleurige jurkjes, de marinekapel en oude menzen met veel koper, zilver en goud op hun jaxje. Ja meneer 14e juli, u bent op tijd we krijgen ce optocht van de brandweer? Hm, 8 brandweerautoos rijden voorbij als waren zij de bevrijders van frankrijk. Tot me duidelijk werd dat deze mannen essentieel zijn voor het dorp. Pijnbomen, hitte, stell je voor dat ze branden. Dus ja terecht dat de parade alleen bestazt uit de brandweerzutoos. Wij xtappen op, met een gevoel dat we respe t hebben getoond aan la france. Door naar de baai vzn arcachon, niet over land maar via het schereiland. Soort waddenzee. Xoor laag tij. Dus fottoos en een biertje als beloning. Door naar capferret, waar er een klein bootje lijkt te zin dat naar arcachon vaart, een cruizeboot dus. Nou dat bleek duz den klei n bootje te zijn. Met gevaar voor eigen leven, twee fietsen en 60 passagiers trotseerden we de opkomenxe vloec. Wit om xe neus landden we. Op naar de camping op de hoogste duin uit de streek. Ja we moeten ereknnen we moesten afstappen xe stijging was te indrukwekkend, ondanks het feit dat han onderweg een Nieuw ztel trappers heeft aangemeten gekregen en ik slechts 1 glas bier had genuttigd. Mocht je ooit hier zijn, ga nazr xe bezte pizzbakker mario en lieftallige asxistente, zeer smakelijk. Moe en oldaan hebben wd het vuurwek vanuit onze tenten MEEGEMAAKT, SNURK SNURK.