Prijsvraag

Verrassing: een interventie van de voorzitster zelf. Uiteraard wel op verzoek van de camino-gangers zelf. Een keer per week zoeken we even face-to-face contact, waarbij pelgrim Han mij standaard niet verstaat (blijkbaar ben ik in mijn enthousiasme te snel en dus onverstaanbaar) en tolkt pelgrim Peter. De heren verblijven momenteel in Baiona, en slapen vanavond in een heus stapelbed. Ik ben benieuwd wie boven mag…. Een uitgebreid verslag volgt ongetwijfeld.

Maar, nu, waarom ik mij hier meld: de heren pelgrims hebben besloten een pijsvraag uit te schrijven, waarvoor de voorzitster (gek Jetje laat zich weer voor het karretje spannen) even een mooi stukje mocht typen. Het schijnt dus zo te zijn dat een lijflied noodzakelijk is bij het afleggen van de toch der tochten, en daar worden alle Zuurbiertjes/ Miltenburgjes bij uitgenodigd over mee te denken.

Pelgrim Han komt al 300 km niet verder dan : camino, camino. Wat natuurlijk een ijzersterk refrein is, maar waar pelgrim Peter lichtelijk gestoord van wordt. Ik heb nog even navraag gedaan, naam even eventuele melodie die de heren in gedachten hadden, maar zelf daar kwamen ze niet verder mee.

Ook over de prijzen die te winnen zijn, toch DE incentive om aan deze prijsvraag actief bij te dragen, is onduidelijkheid. Het voorstel: 15 minuten rollenbollen met de voorzitster, is het in ieder geval niet (maar leuk geprobeerd , heren). Ik zou zeggen: een mooie souvenir uit Santiago de Compestella o.i.d persoonlijk bezorgd door de pelgrims op de fiets ☺.

Ik zal een aftrapje geven:


Samen op de fiets, Peter en Han
Zo zie je maar, hoe oud dan ook, alles kan
Na weken trainen en gepraat over de toch der tochten
Vertrokken zij vanuit Maastricht, op weg naar wat al die pelgrim zochten


Camino, camino…. etc


Succes!

PS ook de voorzitster heeft af en toe een momentje voor zichtzelf nodig en gaat de komende week er lekker een weekje tussen uit. Foto’s volgen dus een weekje later, in plaats van meteen.