12

Sommigen geloven het niet, maar het is echt waar, elke dag staan we om 6 uur op. Dus in onze grote villa om i uur aan het ontbijt, ja met bacquet, jam, nescafe en thee, yoghurtje en dan even lat op het zadel. We besluiten de weg te nemen van argenton naar la blanche, een oude spoorbaan, dus vlak en door de bossen. In argenton natuurlijk een cafe au lait. Han laat me het kleinste huisje van het dorp zien, nummer 31, natuurlijk werc het onmiddellijk omgedoopt tot het huisje van madame 31. Op de spoorbazn was het lekker fietsen. Tot we het bordje met de groene fiets zagen afwijken van de baan. Dus meteen klimmen en via eennieuw par ours naar montmorillon. Omdat deze dag bewolkt is, wat een weldaD, liep het tempo op, hoefden we minder energie te gebruiken en ontstond een wild idee om die 85 km naar montmorillon te maken. Aldaar genoten we van een galette met lekkere frutsels, uitkijkend over de rivier. En dat op die dag annemarie en hN elkaar in het echt ,via skype, zagen was natuurlijk het emotionele hoogtepunt van de dag. We schoten allemaal vol, de tranen liepen over de wangen, onze hartjes sloegen een misschien wel twee keer over...
en zo eindigde deze dag